Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας τάσσεται επί της ουσίας υπέρ της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Πρόκειται για την προσπάθεια πολίτη να απαγορεύσει την αξιοποίηση μέσω της πλατφόρμας Airbnb γειτονικού του διαμερίσματος. Με την προσφυγή του, που απορρίφθηκε, ζητά την ακύρωση δύο αποφάσεων της ΑΑΔΕ σχετικά με τη βραχυχρόνια μίσθωση.
Όπως αναφέρει το Β’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας στην υπ’ αριθμ. 1055/2019 απόφασή του, η οποία συνιστά και νομολογία, ο πολίτης -κάτοικος Ναυπλίου και αυτός, όπως στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που έγινε γνωστή τις προηγούμενες ημέρες– υποστηρίζει ότι οι ΠΟΛ: 1162/3.8.2018 και 1170/23.8.2018 αποφάσεις της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για τη βραχυχρόνια μίσθωση αντίκειται σε σωρεία διατάξεων του Συντάγματος.
Εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης οριζόντιας ιδιοκτησίας πρώτου ορόφου σε διατηρητέο τριώροφο κτίριο, εντός της παλαιάς πόλεως του Ναυπλίου, κατασκευής 1820 περίπου. Το αντίστοιχο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου προσφέρεται από τις ιδιοκτήτριές της, από τον Ιούλιο του 2018, προς ενοικίαση για την διαμονή τουριστών μέσω της γνωστής ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
Σύμφωνα με την αίτηση ακύρωσης, από την επίμαχη ενοικίαση «κινδυνεύει η ιδιοκτησία του από αλλοιώσεις, αισθητικές παρεμβάσεις ή/και ολική καταστροφή, λόγω και της ιδιαίτερα ευπαθούς φύσεως του κτιρίου αυτού». Παράλληλα, δηλώνει περιστασιακός κάτοικος της παλαιάς πόλεως του Ναυπλίου, η οποία έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος-μνημείο. Δηλώνει επίσης ότι ενδιαφέρεται για την προστασία της αρχιτεκτονικής, ιστορικής και αισθητικής αξίας αυτής της πόλεως, που όπως επισημαίνει, «κινδυνεύει από αλλοιώσεις του παραδοσιακού, πολιτιστικού και αρχιτεκτονικού της χαρακτήρα, λόγω της μεγάλης εισροής τουριστών και της διαμονής τους σε ακίνητα που δεν έχουν την ικανότητα να αντέξουν την υψηλής εντάσεως τουριστική και ευκαιριακή χρήση».
Μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι τα διατηρητέα ακίνητα δεν περνούν από έλεγχο πριν μισθωθούν μέσω των πλατφορμών, με συνέπεια «να τίθεται σε κίνδυνο αλλοιώσεων και καταστροφής το σύνολο των διατηρητέων κτιρίων που βρίσκονται εντός της παλαιάς πόλης του Ναυπλίου».
Τι αναφέρει η απόφαση υπέρ της βραχυχρόνιας
Ωστόσο, οι Σύμβουλοι της Επικρατείας δεν έκαναν δεκτή την προσφυγή. Υποστήριξαν πως ο πολίτης ουσιαστικά δεν ζητά με την αίτησή του, να ακυρωθούν οι επίμαχες αποφάσεις για αυτοτελείς πλημμέλειες των δικών τους διατάξεων, αλλά για πλημμέλειες του κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας της οικονομίας διαμοιρασμού ακινήτων για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της βραχυχρόνιας μισθώσεώς τους, το οποίο εισήγαγε ο κοινός νομοθέτης με το άρθρο 111 του ν. 4446/2016, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 84 του ν. 4472/2017.
«Με τους λόγους δε αυτούς δεν αμφισβητείται, αυτή καθ’ εαυτήν, η θέσπιση κανονιστικού πλαισίου για τον έλεγχο και την παρακολούθηση της βραχυχρόνιας μισθώσεως ακινήτων αλλά προβάλλεται ως αντικείμενη σε υπέρτερους κανόνες δικαίου η παράλειψη του κοινού νομοθέτη να απαγορεύσει την βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων σε διατηρητέα κτίρια και σε περιοχές με χαρακτηριστικά όπως αυτά της παλαιάς πόλεως του Ναυπλίου, καθώς και η παράλειψη επιβολής περιορισμών στη διάθεση ακινήτων για βραχυχρόνια μίσθωση για λόγους προστασίας της κατοικίας και του περιβάλλοντος, φυσικού και πολιτιστικού» καταλήγει το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.
Και προσθέτει: «Οι παραλείψεις αυτές μπορούν ενδεχομένως να ελεγχθούν επ’ αφορμή της χρήσεως από την κανονιστική διοίκηση της εξουσιοδοτικής διατάξεως της παραγράφου 8 του άρθρου 111 του ν. 4446/2016, η οποία ορίζει το πλαίσιο γεωγραφικού περιορισμού της βραχυχρόνιας μισθώσεως ακινήτων, είναι όμως άσχετες με τις ρυθμίσεις του νόμου οι οποίες εξειδικεύονται με τις προσβαλλόμενες πράξεις κατόπιν χρήσεως της εξουσιοδοτικής διατάξεως της παραγράφου 10 του άρθρου 111 του ν. 4446/2016 και αφορούν στις εν γένει υποχρεώσεις που απορρέουν από τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων, στην παρακολούθηση και τον έλεγχο της τηρήσεώς τους, καθώς και στις κυρώσεις που συνεπάγεται η παραμέλησή τους».
Τέλος, απορρίφθηκε εν μέρει η προσφυγή ως άνευ εννόμου συμφέροντος, καθώς ο αιτών δεν άσκησε την κρινόμενη αίτηση με την ιδιότητα του εκμεταλλευόμενου ξενοδοχειακή επιχείρηση αλλά ως ιδιοκτήτης διατηρητέου κτιρίου και περιστασιακός κάτοικος Ναυπλίου.
