Δικηγόρος Αθηνών,
Μέλος Δ.Σ. ΠΟΜΙΔΑ
Η εκμίσθωση διαμερισμάτων πολυκατοικιών για βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι θέμα που αποτελεί μερικές φορές αντικείμενο αντιπαράθεσης ανάμεσα στους ιδιοκτήτες εκμισθωτές και τους λοιπούς ενοίκους τους.
‘Ολοι σχεδόν οι κανονισμοί των πολυκατοικιών της χώρας συντάχτηκαν και υπογράφηκαν σε εποχές που οι βραχυχρόνιες μισθώσεις ήταν κάτι άγνωστο αλλά και απαγορευμένο. Στη σχετική νομοθεσία υπήρχε αυστηρή απαγόρευση μισθώσεων κατοικιών με διάρκεια λιγότερη από τρεις μήνες, η οποία άρθηκε μόλις πρόσφατα.
Οι κανονισμοί πολυκατοικιών προέβλεπαν χρήση κατοικίας για τα διαμερίσματα των ορόφων, και με δικαίωμα μεικτής χρήσης για γραφείο ελεύθερου επαγγελματία. Οι συνήθεις απαγορεύσεις ήταν για χρήση ως πολιτικό γραφείο, χαρτοπαικτική λέσχη, κλινική, ιατρείο αφροδισίων νοσημάτων και οίκο ανοχής, ή, σπανιότατα ως ξενοδοχείο.
Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις όπως περιγράφονται στον ισχύοντα νόμο, είναι αστικές μισθώσεις με χρήση ως κατοικία, έστω και μικρής διάρκειας, αλλά δεν υπάγονται σε καμιά από τις παραπάνω απαγορευόμενες χρήσεις, παρά μόνον αν ο συγκεκριμένος κανονισμός ρητά απαγορεύει τη χρήση κατοικιών ως ενοικιαζομένων δωματίων, πανδοχείου, πανσιόν, ή κάτι ταυτόσημο. Γιατί μόνον μια τέτοια σαφής και συγκεκριμένη διάταξη θα απέκλειε εξ ορισμού τις βραχυχρόνιες μισθώσεις.
Υπάρχει νομική βάση απαγόρευσης χρήσης ως bnb;
Όμως όλοι σχεδόν οι κανονισμοί απαγορεύουν γενικά οποιαδήποτε χρήση η οποία δημιουργεί υπερβολικούς θορύβους, οσμές και λοιπές διαρκείς οχλήσεις στους χρήστες των υπολοίπων ιδιοκτησιών του κτιρίου. Εδώ συνεπώς υπάρχει βάση απαγόρευσης της χρήσης μιας ιδιοκτησίας για βραχυχρόνιες μισθώσεις. Και αυτό όταν η χρήση που γίνεται από τα άτομα που διαμένουν περιστασιακά προκαλεί διαπιστωμένα έντονους θορύβους, δυσοσμίες και γενικά σοβαρή και διαρκή ενόχληση των λοιπών ενοίκων, ή όταν από συγκεκριμένα περιστατικά αποδεικνύεται ότι απειλείται η ασφάλειά τους από τη συμπεριφορά των διαφόρων περιστασιακών ενοίκων. Στην περίπτωση αυτή το λόγο θα έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη υπόψη της οποίας θα τεθούν τα περιστατικά αυτά από τους θιγόμενους με τη νόμιμη διαδικασία.
Οι ιδιοκτήτες ή διαχειριστές διαμερισμάτων που διατίθενται για βραχυχρόνιες μισθώσεις οφείλουν να ενημερώνουν εκ των προτέρων αλλά και κατά την άφιξή τους, τους επισκέπτες τους, ότι δεν διαμένουν σε ξενοδοχείο αλλά σε κτίριο κατοικιών. Οπότε είναι υποχρεωμένοι να σέβονται απολύτως τους λοιπούς ενοίκους του. Οφείλουν δηλαδή να μεριμνούν και να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να προλαμβάνουν τέτοιες συμπεριφορές των πελατών τους.
Από τα παραπάνω είναι σαφές ότι το αν επιτρέπονται ή όχι βραχυχρόνιες μισθώσεις δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο απόφασης της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της κάθε πολυκατοικίας, καθόσον αυτό προκύπτει από τον κανονισμό της, ο οποίος μπορεί να τροποποιηθεί με συμβολαιογραφική πράξη υπογεγραμμένη από το σύνολο των συνιδιοκτητών του κτιρίου, και να μεταγραφεί στο αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή Κτηματολογικό Γραφείο. Και ως γνωστόν, κάθε αμφισβήτηση επί του περιεχομένου και της εφαρμογής του κανονισμού επιλύεται από το αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο του τόπου όπου ευρίσκεται το ακίνητο.