Σε διάφορες περιπτώσεις που έχει χρειαστεί να ταξιδέψω στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους, η πρώτη κίνηση που εύλογα κάνω είναι να αναζητήσω κατάλυμα στις πλατφόρμες που ασχολούνται με Βραχυχρόνια Μίσθωση.
Αυτό που παρατηρώ είναι ότι τα αυτόνομα διαθέσιμα καταλύματα σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις είναι ελάχιστα. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι δωμάτια μέσα σε σπίτια και τις περισσότερες φορές με κοινό μπάνιο. Επίσης ίσως έχετε διαπιστώσει κι εσείς σε αναζητήσεις σας ότι τα κτίρια του εξωτερικού είναι παλιές κατασκευές που πολύ διαφέρουν από τα Ελληνικά.
Οι προσιτές τιμές εντοπίζονται μόνο σε αυτά γιατί εάν κάποιος θέλει ολόκληρο σπίτι θα αναγκαστεί να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ίσως πολλές φορές να είναι καλύτερα να μείνει σε ξενοδοχείο με πληθώρα παρεχομένων υπηρεσιών.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Βερολίνο που το πρόβλημα της ακριβής στέγης υπάρχει συνολικά, γιατί δεν υπάρχουν κτίρια και όχι γιατί υπάρχει η βραχυχρόνια μίσθωση.
Στα δικά μας
Σε συζήτηση που είχα με υψηλόβαθμο στέλεχος της Airbnb, μοιράστηκε μαζί μου κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το Airbnb Plus στην Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα δεν μπορεί να “τρέξει” και ξέρετε γιατί;
Γιατί ο Έλληνας Host έχει μεράκι. Του αρέσει σε ό,τι δημιουργεί να καταθέτει ψυχή, γούστο αλλά και πολλά χρήματα. Έτσι η πλειοψηφία των σπιτιών στην Ελλάδα είναι ανακαινισμένα και διακοσμημένα με υψηλού επιπέδου υλικά και γούστο. Τι νόημα έχει να μπουν όλα στο Airbnb Plus, όταν η φιλοσοφία του είναι να ξεχωρίσει τα καλύτερα;
Ο Έλληνας Host είναι παγκόσμιο φαινόμενο.
Αυτό νομίζω φαίνεται σε πολλές πτυχές στην Ελλάδα. Έχετε δει καφετέρια που να μην είναι υπερπαραγωγή και να δουλεύει καλά;
Είμαστε λαός μερακλήδων.
Από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια μίσθωση
Έχω την αίσθηση ότι η μετάβαση ακινήτων σε μακροχρόνια μίσθωση δε θα έχει ραγδαία μεταβολή και ούτε θα γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Σίγουρα ένας αριθμός που δεν πληρούν σωστά κριτήρια όπως τοποθεσία, ΑΜΑ, ποιότητα κατασκευής, θα φύγει. Αλλά αυτός δεν είναι ο μεγάλος όγκος των σπιτιών.
Επίσης, κάποια θα μπουν στις μεσαίας διάρκειας μισθώσεις και είναι χαρακτηριστική η εξαγορά της Urbandoor από την Airbnb.
Μετά θα πρέπει να υπολογίσουμε το ρόλο που θα διαδραματίσουν οι εταιρίες διαχείρισης στο άμεσο μέλλον.
Οι εταιρίες αυτές έχουν αποκτήσει τεχνογνωσία, έχουν εκπαιδεύσει στελέχη, έχουν επενδύσει στην τεχνολογία και γενικά θα μπορούσα να πω ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουν καλύψει ένα μεγάλο μέρος του κενού που τις χώριζε από τις παραδοσιακές τουριστικές επιχειρήσεις.
Στο χέρι τους είναι να πάνε ακόμα καλύτερα στο μέλλον. Προσωπικά με ευχαριστεί όταν βλέπω την πρόοδο στο χώρο μας.
Γιατί το μέλλον τους ανήκει
Εάν και εφόσον μπουν περιορισμοί στη βραχυχρόνια μίσθωση, φημολογείται ότι οι εταιρίες διαχείρισης δεν ενταχθούν σε αυτό το καθεστώς. Έτσι ένας ιδιώτης θα έχει τις εξής λύσεις. Ή θα προχωρήσει εάν τον συμφέρει στη δημιουργία μίας ή θα δώσει το ακίνητο του στην διαχείριση σε μια από αυτές.
Πιστεύω ότι είναι η πρώτη και πιο σωστή σκέψη τουλάχιστον να συζητήσει μαζί τους για συνεργασία. Και ξέρετε κάτι; Καλά θα κάνει!
Μια ισχυρή παράμετρος για να το κάνει
Ένας ιδιοκτήτης που έχει ανακαινίσει το διαμέρισμα του και που είναι σε μια καλή περιοχή, τι ενοίκιο θα ζητήσει; Χαμηλότερο;
Αυτός ο άνθρωπος που δεν έβγαλε ποτέ το κόστος ανακαίνισης από τη βραχυχρόνια, θα πειστεί ότι θα το βγάλει από τη μακροχρόνια;
Άρα λογικά σκεπτόμενος θα συζητήσει την περίπτωση συνεργασίας με μια εταιρία διαχείρισης για τουλάχιστον μια με δύο σεζόν.
Ένα βρεις το σωστό συνεργάτη, μια χαρά έχεις το εισόδημα σου και το κεφάλι σου ήσυχο.
Οι υποψήφιοι ενοικιαστές της μακροχρόνιας μίσθωσης
Από την άλλη, ο υποψήφιος ενοικιαστής θα τα δώσει τα χρήματα που θα ζητηθούν ή θα έχουμε διαμαρτυρίες του στυλ «ζητάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους για ένα σπίτι και εγώ δεν βρίσκω να νοικιάσω»;
Γι’ αυτό ας μην προεξοφλούμε τη συρρίκνωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Το κάναμε με την ανάπτυξη. Φτάνει.
Ο τουρισμός είναι εθιστικός και σου αρέσει να είσαι μέρος του. Είναι και ωραίος εξάλλου!
